Suflerzy Coca-Coli podczas II wojny światowej przepchnęli wyjątek w ustawie wojennej, na mocy której napój uznano za produkt pierwszej potrzeby i 10 miliardów butelek pojechało na front, aby łagodzić pragnienie i dawać szczęście żołnierzom. Obywatelom i wielu firmom w tym czasie racjonowano cukier.  Coca-Cola ponad to.

Kilkadziesiąt lat później 400 suflerów Ubera ruszyło w teren przetartym szlakiem i napisano takie prawo, jakie chciał Uber.

Pomimo gwałtów, samospaleń  kierowców Ubera (USA, Indie), wypadków kierowców amatorów, śledzenia urzędników, łamania prawa i naciągania ludzi – Uber robił swoje.

Przynętą  dla  przyszłych kierowców w kilku krajach był darmowy iPhone. Do pewnego momentu na wabiki wydawano dwa miliardy dolarów rocznie.

***

Liczba osób lobbujących za współdzieleniem transportu pasażerskiego przebiła połączone siły płatnych lobbystów Amazona, Microsoftu i Walmartu.

(…) Ben Metcalf  z Anglii ii jego zespół tworzyli zautomatyzowane narzędzia, wykorzystywane (…) do zasypywania legislatorów korespondencją i mobilizowania użytkowników ( do powstrzymania prób ucywilizowania rynku, do protestów przeciwko władzy – przyp. red.)

Przedstawiając im warunki finansowe (pracownikom – przyp. red), firma korzystała z opracowanego przez nią algorytmu, określającego najniższą możliwą  stawkę, na jaką kandydat przystanie, mechanizmu bezwzględnie skutecznie pozwalającego Uberowi zaoszczędzić miliony dolarów (kandydat do pracy nie wiedział, że jest poddawany obróbce cyfrowej -przyp. red)

Mike Isaak (dziennikarz, pisarz)